درس پنجم: عزیمت

(زمانی که جایی برای رفتن وجود نداره زمان عزیمت فرا میرسه )

به اینجا رسیدیم که فهمیدیم چه بلاهایی سر خودمون اوردیم با نفی واقعیت حالا باید بدونیم که چیکار باید بکنیم هممون می دونیم موفقییت اتفاقی نیست 

بخشی از وجود همه ما به دنبال کسی می گردد که بتونه راه درست زندگی را به ما نشون بده

اینکه چطور پیش بریم؟

چطور از عهده چالش ها و تغیرات بربیایم 

واقعا کی می تونه کمکمون کنه؟

بیدارسازی درون با نوعی بی قراری و اضطراب همراه است وقتی از واقیعت دوری میکنیم درهای قلبمون بسته است ما مانع جریان یافتن نیرو و انرژی جهان در خودمون میشیم اما وقتی درها را باز میکنیم امواج نیرو به سمت ما باز می شند و اون وقت ما نیرویی عظیم برای خردمندی خلاقیت وعشق داریم,

این موج نیرو می تونه تشویش برانگیز اضطراب آور و ناراحت کنند باشه به ویژه که مدت زمان زیادی باشه ازش استفاده نکرده باشیم 

بیرون آمدن از حالت نفی و انکار دردناک است مکاشفه سخت است اما انقلاب سخت تر است بیداری دشوار است اما عمل دشوار تر است 

اما باید به خودمون بگویم که همه چیز خوب است ما بیدار شدیم و الان آماده انجام دادن کاری هستیم, اگه به این مرحله برسیم و هیچ کاری نکنیم  وضعیت خرابتر هم میشه 

تغیری که در درونمون انجام گرفته را باید با عمل در خارج نشون بدیم ما بیدار شدیم و باید از بستر بیرون بیایم 

نباید از حرکت کردن بترسیم نباید از افتادن بترسیم  ما باید شهامت پریدن را داشته باشیم 

طبیعت انسان به دنبال امنیت است و از رفتن به جاهای ناشناخته  وحشت داره 

اما

زندگی را تنها می توان با رفتن به عقب و گذشته درک کرد ولی برای ادامه زندگی باید به جلو رفت 

(همواره باید از روی پرتگاه ها پرش کنید و بعد برای فرود بال در آورید )

وقتی نمیدونیم قراره چه اتفاقی بیفته دچار آشفتگی میشیم آشفتگی نوعی پوشش است ترس و نا امنی های ما رو پوشش میده 

آشفتگی قدرت زیایدی داره اما منفی و موانعی در راه رشد ما ایجاد میکنه

 آشفتگی باعث میشه ما توجه دیگران را به خودمون جالب کنیم دیگران برامون احساس تاسف می کنند بگند چه قربانی 

آشفتگی کارهای روزانه ما رو در معرض دید دیگران قرار میده تا به ما توصیه کنند چیکار کنیم روشی برای رفع مسولیت , توصیه هایی که هم موجب میشن ما فکر نکنیم هم اگه مفید نبود بتونیم دیگران را باهاش سرزنش کنیم اینجوری ما یک بچه میمونیم 

آشفتگی معمولا اجتناب میاره ما خودمون را مشغول کاری نشون میدیم تا از چیز هایی که نمیخواهم اجتناب کنیم 

برای پس زدن آشفتگی که خیلی هم آزار دهنده است باید یک لیست تهیه کنیم لیستی با دو ستون اولی چیزی که باعث اشفتگیمون شده را می نویسیم و در برابرش می نویسیم اگر حالم خوب بود این کار را انجام می دادم 

این روش بسیار خوبی برای کنار زدن موقت آگاهی مغزی و ایجاد فرصت برای خویشتن درون برای خودی نشون دادن است 

یا حتا چیزی که خیلی خیلی آزارتون میده را روی تکه کاغذی بنویسید زیرش تاریخی را تعیین کنید که تو اون روز دوست دارد اون مشکل برطرف بشه و به جایی روی دیوار که میبینیدش بچسبونیدش بعد چشماهاتونو ببندید از هر نیرویی که قبولش دارید کمک بگیرید که تا اون تاریخ کمکتون کنه که حل بشه اون موضوع و سپس از اون نیرو سپاس گذاری کنید 

برای من خیلی این کار جواب داد حال خرابم رو تو شب تولدم یادتونه 

اگر سایه های آشفتگی را برطرف کنیم واقعیت همچون خورشید خودش را نشون میده باید به اندازه ای شهامت داشته باشیم که به درون خودمون رسوخ کنیم تیرگی ها را کنار بزنیم و آنچه لازم است را یاد بگیریم 

حواسمون باشه 

تو این راه دوستان یا بصیرت ما رو افزایش می دهند یا آرزوهایمان را خفه می کنند چون همه اطرافیان از تغییر ما خوشحال نمیشند و این من جدید را با شما جشن نمی گیرند که در این حالت کار ما مشکل تر هم هاست 

اما اگه بدونیم که تنها چند سال دیگه بیشتر زنده نیستیم از روی پرتگاه ها حتا با وجود سرزنش اطرافیان می پریم بال های تازه در می آوریم و پرواز می کنیم نمی دونیم دقیقا چند سال زنده هستیم اما این روز ها ساعت ها و دقایق متعلق به ما هستند تا اونجور که دوست داریم از اونها استفاده کنیم باید اونها را جمع کنیم نزدیک قلبمون بیاریم تلفشون نکنیم اجازه ندیم کسی اونها را بدزد زمان مال ماست زندگی مال ما است 

*** برگرفته از کتاب چطور به اینجا رسیدم- باربارا دی انجلیس